Spomenik XVI/1892 : Jedna istorijska paleja, njeni prevodi i redakcije u staroj slovenskoj književnosti - M. N. Speranskij

Kako se kaže u uvodu ove knjige "Palejama" zovu se obično u vizantijskoj i staroj slovenskoj književnosti, pričanja crkvene istorije, naročito staroga zaveta. Ove Paleje, kao i sama biblija, bile su izvorom ne samo za versko učenje, već i za upoznavanje s minulom istorijom čovečanstva... U osnovi je biblija, ali je ona prerađena, skraćena i dopunjena iz drugih izvora, većim delom popularnih, kao npr. legendama, apokrifima... Pisci su smatrali za svoju dužnost da ne saopštavaju samo fakta, nego da ih i objasne, trudeći se da izvuku iz njih pouku...

Na internetu nalazimo sledeće definicije za "Paleju":

• Slovenski apokrifi, objedinjeni u narodnu bibliju Paleju, nekanonski su spisi apokrifne tematike na staroslovenskom jeziku. U okviru apokrifnih dela se mogu razlikovati različiti žanrovi poput poezije, proze, poslanica, molitvi, bajalica, dijaloga. Nekanonsko hrišćanstvo koje Paleja propoveda je bogumilstvo.
• Reč Paleja (grč. παλαιός — drevno, staro), najčešće se odnosi na Narodnu bibliju Paleju, u koju su objedinjeni Slovenski apokrifi. Apokrif predstavlja nekanonsku knjigu, sa tematikom Biblije, zabranjenu od crkvenih vlasti, a koja je najčešće širena u tajnosti. Pojam je nastao od grčke reči apokryphos, što u prevodu znači – skriven, a zove se još i kao „apokrifni spis“. Paleja je najčuvenija apokrifna knjiga u slovenskoj književnosti. Sem glavne Paleje, apokrifi su se prepisivali i sabirali u posebne knjige, apokrifne zbornike, kao što je Zbornik popa Dragolja iz 13. veka, nađen u selu Vraki u okolini Skadra.