Za Kosovo-Kumanovo, za Slivnicu-Bregalnicu : Marš od Isidora Bajića (1913)

Pavle E. Jurišić Šturm mlađi (kome je posvećen ovaj marš), bio je pešadijski kapetan prve klase, 1912. godine, dok je za vreme Prvog svetskog rata bio major u srpskoj vojsci. Bio je sin Evgenija Jurišića Šturma. Stric mu je bio stariji Pavle Jurišić Šturm (1948-1922), poznati srpski general. Evgenije i Pavle su bili rođena braća, pruski oficiri koji su 1876. godine došli u Srbiju. Pavle nije imao dece dok je brat Evgenije imao sinove Pavla i Petra. Mlađi Pavle preminuo je 1925., tri godine posle svog poznatog strica. Pavle je bio zet kompozitora Isidora Bajića. Slika na omotu je možda i jedini prikaz ovog srpskog oficira iz znamenite porodice Šturm.

Isidor Bajić (Kula, 16. avgust 1878 — Novi Sad, 15. septembar 1915) bio je srpski kompozitor, učitelj, pedagog, melograf i izdavač. Osnovao je i bio prvi direktor Muzičke škole u Novom Sadu, jedne od prvih takvih institucija na tlu Vojvodine. Pokrenuo je notnu ediciju Srpska muzička biblioteka i časopis Srpski muzički list (u istoriji srpskog izdavaštva, hronološki treći muzički list u Srba). Napisao je i objavio dva udžbenika: Klavir i učenje klavira (1901) i Teorija pravilnog notnog pevanja (1904).  Zapisivao je narodne i srpske crkvene melodije i koristio ih u svojim kompozicijama za klavir, horskim delima, komadima sa pevanjem i u operi Knez Ivo od Semberije.

U kompozitorskom stvaralaštvu obuhvatio je žanrove koji su mogli da nadu primenu u skladu sa muzičkim ukusom i nivoom izvodaštva svog vremena: solo pesme (ciklus “Pesme ljubavi”, “Album pesama u duhu srpskih narodnih pesmama”, “Srpske narodne pesme iz Mokranjčevih rukoveti”, “Seljančice”, “Jesen stiže dunjo moja”); klavirske kompozicije (“Album kompozicija za glasovir”, “Za Kosovo-Kumanovo, za Slivnicu-Bregalnicu”, „Srpska rapsodija“); kamerna dela (“Pesma bez reči”, “Pizzicato polka”, “Romansa”); orkestarska dela (“Magla pala”, “Elegija”, “Oproštajni pozdrav Dragi Ružicki”); horske kompozicije (“Pesma o pesmi”, “Lovački zbor”, “Božestvena Liturgija”, “Guslareva smrt”, “Iz moga dakovanja”, “Iz moje gradine”); komade s pevanjem (“Đido”, “Rakija”, “Mena”, “Divljuša”). Opera “Knez Ivo od Semberije”, hronološki peta komponovana, a druga izvedena srpska romantičarska opera sa nacionalnim motivima, prema istoimenoj istorijskoj drami Branislava Nušića, premijeru je imala 6/19. januara 1911. godine  .

Umro je u Novom Sadu 16. septembra 1915. godine. Imao je samo 37 godina.