Srpskohrvatska književnost - Gerhard Gezeman (1934)

Gerhard Gezeman (Lihtenberg, Saksonija, 1888 – Telc, Gornja Bavarska, 1948) studirao je germanistiku (s posebnim naglaskom na etnologiji), klasičnu filologiju, indologiju i slavistiku na univerzitetima u Minhenu, Berlinu i Kilu. Studije je okončao 1913. g. doktorskom disertacijom iz germanistike, ali se još u toku studija opredelio za naučni rad u oblasti slavistike. Godine 1920. habilitirao se na Minhenskom univerzitetu radom „Erlangenski rukopis starih srpskohrvatskih narodnih pesama”. Od 1923. pa do penzionisanja 1944, bio je profesor slavistike na Nemačkom univerzitetu u Pragu, a istraživački se bavio prevashodno južnoslovenskom narodnom književnošću, kulturnom antropologijom Južnih Slovena i ruskom književnošću. 

Kada je otpočeo rat 1914. godine. Gezeman je umesto povratka u Nemačku odabrao da ostane u Srbiji i bio bolničar u Kragujevcu i Vranju gde je preležao pegavi tifus. Kasnije profesor Gezeman se u pratnji medicinskog osoblja priključuje srpskoj vojsci u povlačenju preko Albanije na Krf. Ha neutralnoj teritoriji u Albaniji, odlučuje se na bekstvo. Ovu nezgodu u njegovom životu opisao je u svojoj knjizi (nem. Die Flucht: Aus einem serbischen Tagebuch 1915 und 1916. München, Albert Langen/Georg Müller 1935) "Bekstvo" koja se pojavila na tržištu 1935. godine.