Knjiga Stihova - J. Andrić (Čačak 1922)

Jelisije Andrić (Užice 1894 – Smederevska Palanka 1925), književnik, teolog i humanitarac, jedan od 28 bogoslova koji su nastavili školovanje u Engleskoj, posle Prvog svetskog rata, uz podršku Nikolaja Velimirovića. Učio je Bogosloviju u Beogradu, a zatim je u Oksfordu studirao teologiju i književnost (1916–19). Studije je započeo na teološkom koledžu „Ripon" u Kadesdonu blizu Oksforda, zatim je upisao postdiplomske studije na Bogoslovskom fakultetu Oksfordsog univerziteta, poput Ave Justina Popovića, koji će kasnije postati njegov kum.

Prešao je sa vojskom Albaniju 1915/16, vodeći povremeno o tome dnevnik. Dok je bio na Krfu, u tamošnjim Srpskim novinama je, pored njegovih članaka, objavljen i niz njegovih rodoljubivih pesama (jedna je od njih i izložena kao stalni eksponat Srpskog muzeja na tome ostrvu). Za kratko vreme, pored dnevnika o prelasku preko Albanije, kao i pomenute knjige pesama, stigao je da napiše i više desetina eseja na etičke, duhovne i književne teme, objavljenih u crkvenim glasilima. Jelisije Andrić je u Oksfordu, na engleskom jeziku napisao delo „Istorija srpske crkve, od zasnivanja samostalnosti do pada Patrijaršije (1219-1463)".

Preminuo je prerano, od tuberkuloze, u 31. godini, u Smederevskoj Palanci. Otac je srpskog pisca, dramaturga i publiciste Dragoslava Andrića (1923-2005)