M. Alimpic : Zivot i rad generala Ranka Alimpica 1892

Život i rad generala Ranka Alimpića u svezi sa događajima iz najnovije srpske istorije. Napisala njegova udovica Mileva (Beograd 1892). Rankova supruga Mileva bila je ćerka Petra Vukomanovića, brata kneginje Ljubice. Nisu imali dece. Njih dvoje bili su ktitori crkve u Banji Koviljači, porušene posle Drugog svetskog rata i crkve u Nakučanima, njegovom rodnom mestu.

Ranko Alimpić (1826 - 1882) bio je đeneral srpske vojske, ministar građevina, komandant Drinske divizije i Drinskog korpusa. 1842. godine stupio je u vojnu službu gde je vrlo brzo napredovao: od 1845. je potporučnik, od 1858. štapski kapetan, od 1859. major, od 1862. pukovnik i od 1876. general. Od 1846. do 1852. studirao je vojne nauke u Berlinu i Potsdamu. Bio je profesor (1852–1859) pa načelnik (1859–1860) Artiljerijske škole u Beogradu. Bio je član Liberalne partije i pristalica Obrenovića.

Za vreme turskog bombardovanja Beograda neposredno posle incidenta na Čukur-česmi, komandovao je srpskim snagama u gradu. Od 1873. do 1874. godine bio je ministar građevina, zatim član Državnog saveta. Godine 1875. postavljen je za komandanta snaga uz granicu na Drini, gde organizuje dobrovoljce za borbu protiv Turaka u Bosni i Raškoj. U srpsko-turskom ratu 1876-1877 komanduje Drinskom vojskom i prodire u Semberiju u toku jula 1876.

Od 1878. do 1880. opet je ministar građevina. Vrši pripreme u toj ulozi za gradnju železničke pruge Niš-Vranje i Niš-Pirot.

Đeneral Ranko Alimpić umro je u Beogradu 1882. godine.