Vilandove simpatije ili razgovori mudrog prijatelja sa srodnim dušama - Viland Kristof Martin, preveo Teodor Pavlović zakleti advokat (1829)
Oblast: Bibliofilski primerci
Artikal: 31397 : Tezina: 0.17 kg
Zalihe:
0 u zalihama
Izdavač:
Autor: Kristof Martin Viland
Opis: Budim 1829, tvrdi nakn. povez, stanje vrlo dobro*, str. 32+112+32+ 1 ilustracija, ćirilica, vidi slike i opis
11 799 RSD
Виландове Симпатіе или Разговори мудрог приятеля са сродним душама / превео Теодор Павловић Заклети Адвокат.
Wieland, Christoph Martin, 1733-1813, bio je nemački pesnik i pisac. Najpoznatiji je po tome što je napisao prvi
Bildungsroman (Geschichte des Agathon), kao i epski Oberon, koji je
bio osnova za istoimenu operu Carl Maria von Veber-a. Priča o Agathonu je na nemačkom prvi put objavljenat 1766. i 1767. godine u dva dela.
Viland je bio veoma poznat u prvoj generaciji srpskih književnika u 19. veku, cenili su ga, na primer, Vuk, Mušicki, Sterija i drugi, a zanimljivo je da se prvi Vilandov prevod (Abderićani) na srpski pojavio već 1803. godine, dakle još za života Vilandova. preveo ga je Nikolaj Lazarević.
Viland je bio veoma poznat u prvoj generaciji srpskih književnika u 19. veku, cenili su ga, na primer, Vuk, Mušicki, Sterija i drugi, a zanimljivo je da se prvi Vilandov prevod (Abderićani) na srpski pojavio već 1803. godine, dakle još za života Vilandova. preveo ga je Nikolaj Lazarević.
Teodor Pavlović (14. februar 1804 — 12. avgust 1854), Branitelj imena Srb - Revnitelj za čast i slavu roda - Prosvetitelj roda svog, je bio srpski novinar, književnik i prvi sekretar Matice srpske u Pešti. Pravni fakultet završio je u Požunu 1825. godine. Prešao je zatim u Peštu, gde jekao mlad advokat pripravnik postao pomoćnik u
advokatskoj kancelariji slavnog advokata i pisca Mihajla Vitkovića. Tu je radeći sa Vitkovićem upoznao tadašnju elitu ugarskih Srba.
Teodor Pavlović stupa na književnu scenu u vreme kada nastaje u srpskoj
kulturi prelazi od racionalizma ka romantizmu. Pod uticajem Dositeja
Obradović stasavaju kulturni agitatori i reformatori, među kojima je
najupečatljiviji Pavlović. Njegov biograf Pejčić ga smatra "poslednjim
Dositejevim učenikom".
Pored pisanja bavio se i prevođenjem sa stranih jezika na srpski. Pod
uticajem Dositejevim, prevodi sa nemačkog jezika, Knigerovo delo "O
obhoždeniju s ljudma". Objavio je 1829. godine u Budimu, prevod sa
nemačkog dela "Vilandove simpatije - ili razgovor mudrog prijatelja sa
srodnim dušama".
Osnovao je srpski politički list „Serbski narodni list“, čiji je prvi broj izašao 1. jula 1835. godine u Budimu, a sa kraćim prekidima izlazio je do 1849.
Bio je urednik Letopisa Matice srpske u periodu između 1832-1841. godine. Obnovio je Maticu srpsku i dao joj novi Ustav. Sekretar Matice srpske postao je u februaru 1837. godine, i radio do 1854. godine. Umro je u pedesetoj godini života, 12. avgusta 1854. u rodnom mestu.
* Primerak sa pečatom i iz biblioteke istoričara Alekse Ivića. Reparirana naslovna strana, umetnut nedostajući desni deo lista, zaprljana ilustracija, na pojed. listovima stare fleke. Ovo je verzija sa prenumerantima na kraju knjige.