Zakonik Stefana Dušana cara srpskog 1349 i 1354 - Nanovo izdao i objasnio Stojan Novaković (1898)

Zakonik Stefana Dušana cara srpskog 1349. i 1354. je drugo izdanje Dušanovog zakonika koje je priredio Stojan Novaković. Knjigu je izdala Zadužbina Ilije M. Kolarca u Beogradu 1898. godine. Nakon prvog izdanja koje je priredio 1870. godine i gde je odustao od prvobitnog rasporeda članova Zakonika cara Stefana Dušana, pod uticajem kritike i vlastitog istoriografskog rada, Novaković je došao do zaključka da treba prirediti novo izdanje koje bi poštovalo originalnu kompoziciju pravnih propisa. Pripremu drugog izdanja pratio je zamašan Novkaovićev rad na izdavanju drugih pravnih spomenika srpske srednjovekovne države kao i rad na pravnoj istoriji o čemu je objavio više radova.

Osnova za drugo izdanje Novakoviću je kao i za prvo bio Prizrenski rukopis. Članove 187. i 188. preuzeo je iz Atonskog rukopisa, član 189. iz Bistričkog rukopisa (ovaj član se nalazi samo u ovom rukopisu) a poslednjih dvanaest članova rukopisa i Reč cara Dušana uz Zakonik preuzeo je iz Rakovačkog rukopisa. Obimna uvodna studija najvećim delom je posvećena rukopisnoj tradiciji Dušanovog zakonika ali je tu Stojan Novaković posvetio pažnju i postanku pisanih zakona u srpskom narodu, ustanovi sabora u srednjovekovnoj Srbiji i sastavu Dušanovog zakonika. Posle uvodne studije objavljeno je kritičko izdanje teksta sa varijantama iz drugih rukopisa a potom i slobodan prevod članova na savremeni srpski jezik. Ovo izdanje poslužilo je kao osnova za brojna kasnija izdanja, korišćeno je u naučno-istraživačkom radu a usvojena je u literaturi Novakovićeva numeracija članova.