Otpustnago slova arhierejskago primer - Lazar Miletić (1821)
Oblast: Bibliofilski primerci
Artikal: 23016 : Tezina: 0.1 kg
Zalihe:
0 u zalihama
Izdavač: Štamparija jermenskog manastira, Beč
Autor: Lazar Miletić
Opis: 1. izdanje, Beč 1821, tvrdi orig. povez, stanje vrlo dobro 4+ (vidi slike), str. 46, ilustrovana portretom episkopa Mojsija Miokovića i 2 vinjete, crkvenoslovenski
0 RSD
Mojsije (Mojsije Mioković, Jozefovo (danas deo Novog Kneževca), 23. avgust 1770 — Plaški kod Karlovca, 14. decembar 1823) bio je episkop Srpske pravoslavne crkve na prestolu gornjokarlovačkih vladika.
Zamonašio ga je 1. jula 1785. u manastiru Rakovcu protosinđel Kiril (Živković), potonji episkop pakrački, a 14. jula iste godine ga je rukopoložio u čin đakona episkop vršački Vikentije (Popović). Odmah po rukopoloženju postavljen je za konzistorijalnog beležnika u Plaškom, a 1. januara proizveden je u čin protođakona od episkopa gornjokarlovačkog Genadija (Dimovića). U čin prezvitera ga je rukopoložio 18. oktobra 1798. episkop gornjokarlovački Stefan (Avakumović). Iste godine, na Božić, episkop pakrački Kiril proizveo ga je u Pakracu za arhimandrita manastira Rakovca. Po odlasku episkopa Stefana u Beč na novu dužnost, u eparhiji gornjokarlovačkoj zamenjiao ga je arhimandrit Mojsije. 1. juna 1803. je postao arhimandrit manastira Bezdina i kao takav je izabran za episkopa gornjokarlovačkog.
Posvećen je za episkopa u Karlovcima 16. juna 1807. Za vreme svoje tridesetogodišnje službe u najprostranijoj eparhiji Karlovačke mitropolije kao konzistorijalni beležnik, administrator i eparhijski arhijerej, zauzimao se za otvaranje srpskih škola, koje su se izdržavale njegovim ličnim prilozima i prilozima sveštenstva i naroda. U Veneciji je štampao „Katihizis prote Stojana Šobata“. Za njegovo vreme se pojavila unija u Tržiću, koja je završena ubistvom sveštenika Nikole Gaćeše 1820. godine. Episkop Mojsije je umro u najboljoj snazi u Plaškom 14. decembra 1823. godine.
Zamonašio ga je 1. jula 1785. u manastiru Rakovcu protosinđel Kiril (Živković), potonji episkop pakrački, a 14. jula iste godine ga je rukopoložio u čin đakona episkop vršački Vikentije (Popović). Odmah po rukopoloženju postavljen je za konzistorijalnog beležnika u Plaškom, a 1. januara proizveden je u čin protođakona od episkopa gornjokarlovačkog Genadija (Dimovića). U čin prezvitera ga je rukopoložio 18. oktobra 1798. episkop gornjokarlovački Stefan (Avakumović). Iste godine, na Božić, episkop pakrački Kiril proizveo ga je u Pakracu za arhimandrita manastira Rakovca. Po odlasku episkopa Stefana u Beč na novu dužnost, u eparhiji gornjokarlovačkoj zamenjiao ga je arhimandrit Mojsije. 1. juna 1803. je postao arhimandrit manastira Bezdina i kao takav je izabran za episkopa gornjokarlovačkog.
Posvećen je za episkopa u Karlovcima 16. juna 1807. Za vreme svoje tridesetogodišnje službe u najprostranijoj eparhiji Karlovačke mitropolije kao konzistorijalni beležnik, administrator i eparhijski arhijerej, zauzimao se za otvaranje srpskih škola, koje su se izdržavale njegovim ličnim prilozima i prilozima sveštenstva i naroda. U Veneciji je štampao „Katihizis prote Stojana Šobata“. Za njegovo vreme se pojavila unija u Tržiću, koja je završena ubistvom sveštenika Nikole Gaćeše 1820. godine. Episkop Mojsije je umro u najboljoj snazi u Plaškom 14. decembra 1823. godine.
Knjiga je dodata u korpu
