Akcenti usamljenosti - Poleksija D. Dimitrijević Stošić 1937

Poleksija Dimitrijević Stošić (Aleksinac, 11. mart 1903 — Beograd, 3. novembar 1973) bila je srpska književnica i profesor. Rođena je 1903. godine u Aleksincu. Njen otac, Todor V. Stošić, je bio državni savetnik, a majka Natalija, ćerka Ljube Didića. U periodu od 1931. do 1961. godine je sa S. Pandurovićem, St. Jakovljevićem i M. Carem organizovala književna posela, gde se okupljalo po 150 ljudi. Njena kuća bila je poslednji književni salon u Beogradu. Sarađivala je u mnogim listovima i časopisima: Vencu (1922-1924, 1930-1934), Cicvarićevom Beogradskom dnevniku (1924), Domaćici (1929), Letopisu Matice srpske (1930—1931), Politici (1959), NIN-u (1961) i drugima.

Pisala je pripovetke, pesme, članke iz političke i kulturne istorije. Posela u starom Beogradu napisala je na osnovu usmenih kazivanja svojih sugrađana o važnim društveno-političkim zbivanjima 19. veka i literatue o tim događajima. U hronici Udaja Petrije opisala je proševinu i svadbu Petrije Perke Obrenović, kćeri Miloša Obrenovića, koristeći narodno predanje i arhivska dokumenta. Predstavila je predaju grada Beograda posle trovekovnog ropstva pod Turcima gotovo faktografski u knjizi Ključevi belog grada. Obuhvaćeni su i običaji, narodna nošnja etnički sastav Beograda, put Kneza Mihaila u Carigrad, Ilija Garašanin i drugi. U rukopisu je ostavila dela: Žene heroji u srpskom narodu i Stari beli grad priča. Dala je marta 1941. u štampu zbirku članaka Iz oblasti feminizma i sociologije, ali su štampani tabaci i rukopis u bombardovanju propali. Poleksijina najznačajnija dela su:

• Akcenti usamljenosti, Beograd 1937.
• Žene dinastije Obrenović, udaja Petrije, Beograd 1962.
• Posela u starom Beogradu, 1965.
• Ključevi belog Grada, Beograd 1967.