Risto Stijović - Monografija, Beograd 1933 - Branko Popović (sa posvetom)

Monografija o Risti Stijoviću štampana 1933. godine u izdanju grafičkog zavoda "Planeta" bila je prva monografija o nekom likovnom umetniku koja je izašla u Srbiji. Monografija je štampana u tiražu od samo 250 numerisanih primeraka i sadržala je 24 table sa reprodukcijama, a pratio ih je tekst Branka Popovića. U monografiji je reprodukovana i kontroverzna drvena skulptura Orlić čija sudbina danas nije poznata.

Risto Stijović bio je poznati vajar, autor brojnih skulptura kako malog formata tako i javnih, spomeničkih skulptura.. Rođen je u Podgorici 1894. godine. Godine 1912. otišao je u Beograd gde je upisao Srpsku slikarsku školu kod vajara Đoke Jovanovića. U prvom svetskom ratu pridružio se srpskoj vojsci, gde je učestvovao u povlačenju preko Albanije. Godine 1916. prešao je u Marselj, gde je upisao Umetničku školu. Naredne, 1917. god. u Parizu je upisao Ecole Nationale Superieur des Beaux-Arts kod Enžalbera. Do kraja boravka u Parizu redovno je izlagao na pariskim salonima. Godine 1922. oženio se Žanom Dišan, koja potiče iz porodice čuvenih francuskih umetnika. U Parizu je njegovo delo naišlo na izvrstan prijem kod kritike i kod publike. Godine 1928. vratio se u Beograd, gde je postavljen za profesora Treće muške gimnazije. Iz službe je otpušten za vreme Drugog svetskog rata, kada je i zatvoren u logor na Banjici (1941). Stijović je bio član mnogih umetničkih udruženja, a od 1965. bio je redovni član SANU. Godine 1970. otvorena je u Podgorici (tada Titograd) Galerija "Risto Stijović" Preminuo je 20. decembra 1974. godine u Podgorici.

Risto Stijović (1894–1974) was an internationally renowned sculptor, considered to be one of the most original artists of his time. He was born in Podgorica. He lived for years in Paris, where he met his wife, Jeanette. They moved to Belgrade where he died in 1974. He was buried in the Čepurci cemetery of Titograd.