Engleskinja u srpskoj vojsci - Flora Sanders (Solun 1917)
Oblast: Bibliofilski primerci
Artikal: 25578 : Tezina: 0.1 kg
Zalihe:
0 u zalihama
Izdavač:
Autor: Flora Sanders
Opis: Ratna kolekcija 3, Solun 1917, meki orig. povez (repariran), stanje vrlo dobro, str. 120, ćirilica, veoma retka, vidi slike i opis
0 RSD
Prvo srpsko izdanje objavljeno tokom ratne 1917. godine u Solunu. Knjigu je sa engleskog preveo, tokom rata preminuli podnarednik Spira Radojčić. Prvo izdanje objavljeno je u Londonu 1916. godine (Sandes, Flora (1916). An English Woman-Sergeant in the Serbian Army. London: Hodder & Stoughton.)
12. avgusta 1914. godine, grupa bolničarki okupila se na peronu železničke stanice Čering Kros. Među njima je bila i Flora Sends (1876-1956. Kad je čula vest da je Britanija stupila u rat, smesta je ostavila društvo i našla se u nepreglednom redu žena koje su grozničavo tražile ratne poslove pred sedištem britanskog Crvenog krsta u Londonu. Tako počinje priča o Flori Sanders, ostalo je istorija.
Ona je jedina žena sa Zapada koja se sa puškom u ruci borila kao vojnik u srpskoj vojsci, i kao vojnik uopšte u Prvom svetskom ratu.
Pre toga Flora je bila bolničarka. Stupila je u Gvozdeni puk "Knjaz Mihailo", Moravske divizije, u novembru 1915. godine, kao vojnik, borac. Baš u vreme kada je počela velika nemačka ofanziva i kada je srpska vojska krenula da se povlači ka jugu. Ratovala je uglavnom na bugarskom frontu, i u jednoj od mnogih bitaka za grad Bitolj, teško je ranjena od bugarske granate. Posle ozdravljenja, vratila se u vojsku i ostala, borila se sve vreme rata, odlikovana je Karađorđevom zvezdom i bila je veoma poznata u svoje vreme u čitavom svetu. O njenim podvizima pisali su "Njujork tajms", londonski "Tajms", njena slika izlazila je na naslovnim stranama u Srbiji i širom sveta.
Flora je posle rata ostala da živi u Srbiji, u Beogradu, naučila da govori srpski tečno i udala se za belog Rusa Jurija Judeniča. Kada su Nemci 1941. napali tadašnju Jugoslaviju, Flora se kao oficir u rezervi, dobrovoljno prijavila da se bori u Jugoslovenskoj kraljevskoj vojsci. nakon završetka Drugog svetskog rata, bila je primorana da napusti Srbiju i da se vrati u Englesku.
Veoma retka, prema COISS-u 8 primeraka u svim bibliotekama u Srbiji.
12. avgusta 1914. godine, grupa bolničarki okupila se na peronu železničke stanice Čering Kros. Među njima je bila i Flora Sends (1876-1956. Kad je čula vest da je Britanija stupila u rat, smesta je ostavila društvo i našla se u nepreglednom redu žena koje su grozničavo tražile ratne poslove pred sedištem britanskog Crvenog krsta u Londonu. Tako počinje priča o Flori Sanders, ostalo je istorija.
Ona je jedina žena sa Zapada koja se sa puškom u ruci borila kao vojnik u srpskoj vojsci, i kao vojnik uopšte u Prvom svetskom ratu.
Pre toga Flora je bila bolničarka. Stupila je u Gvozdeni puk "Knjaz Mihailo", Moravske divizije, u novembru 1915. godine, kao vojnik, borac. Baš u vreme kada je počela velika nemačka ofanziva i kada je srpska vojska krenula da se povlači ka jugu. Ratovala je uglavnom na bugarskom frontu, i u jednoj od mnogih bitaka za grad Bitolj, teško je ranjena od bugarske granate. Posle ozdravljenja, vratila se u vojsku i ostala, borila se sve vreme rata, odlikovana je Karađorđevom zvezdom i bila je veoma poznata u svoje vreme u čitavom svetu. O njenim podvizima pisali su "Njujork tajms", londonski "Tajms", njena slika izlazila je na naslovnim stranama u Srbiji i širom sveta.
Flora je posle rata ostala da živi u Srbiji, u Beogradu, naučila da govori srpski tečno i udala se za belog Rusa Jurija Judeniča. Kada su Nemci 1941. napali tadašnju Jugoslaviju, Flora se kao oficir u rezervi, dobrovoljno prijavila da se bori u Jugoslovenskoj kraljevskoj vojsci. nakon završetka Drugog svetskog rata, bila je primorana da napusti Srbiju i da se vrati u Englesku.
Veoma retka, prema COISS-u 8 primeraka u svim bibliotekama u Srbiji.
Knjiga je dodata u korpu
