Ana Karenjina I-III - Lav N. Tolstoj (1910)

Ana Karenjina (rus. Анна Каренина) je roman ruskog pisca Lava Tolstoja, koji je prvo objavljivan u delovima od 1873. do 1877. godine. Prva pojava romana je bila u „Ruskom glasniku“ (rus. Русский Вестник), ali nije objavljen do kraja, pošto je Tolstoj došao u sukob sa urednikom Mihailom Katkovim oko pitanja koja su pokrenuta u završnom delu. Stoga je prva pojava romana u celini bila u obliku knjige. Slično se desilo i sa srpskim prevodom koji je prvo izlazio u nastavcima u "Delu", a zatim 1910. prvi put objavljen u obliku knjige. Prvo srpsko izdanje objavljeno je iste godine kada je Tolstoj preminuo. Delo su sa ruskog preveli Ljubica Anastasijević i Miloje Sretenović. Drugo domaće izdanje štampano je 1914. godine, treće 1924. godine.

Iste 1910. godine, 3. februara, Lav Nikolajevič Tolstoj izabran je za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije (SKA). Kada je te 1910. godine dobio informaciju da je postao dopisni član SKA, Tolstoj je preko svog ličnog lekara Dušana Makovickog poslao predsedniku akademije Stojanu Novakoviću biografiju i bibliografiju, a taj tekst je objavljen u Godišnjaku SKA 23. Velikom književniku, koji je preminuo iste godine, 20. novembra, objavljen je nekrolog u idućem godišnjaku 24, iz pera predsednika akademije Novakovića.

Prema COBISS bazi u fondovima srpskih biblioteka postoji samo jedan komplet (sva tri dela knjige) u biblioteci "Dr Đorđe Natošević" u Inđiji. Retke i pojedinačno a posebno kao komplet.